Nitelikli bir müşahededen sonra güzelliğin biraz karşılıklılık istediğine (keza misyonun olmaya başlıyor), dillendirmemek gerektiğinde (keza reklam üzere oluyor), herkese yapılmaması gerektiğine ( keza suistimale açık oluyor) ,doğru üslupla yapılması gerektiğine (keza hassas konular  insanları incitebiliyor), ölçüsünü gerçek ayarlamak gerektiğine( keza maddi beklenti oluyor ) karar verdim.

İyilik yaptığınızda yanlışsız yer,zaman,kişi ,üslup olunca çok hoş bir aksiyon oluyor

ancak

içinde pişman olmak,

menfaatin olabileceği ile ilgili yargılanmak, kendini açıklamak zorunda kalmak,

nankörlük görmek de var ,hazırlıklı ol.

İyiliği gönül ferahlığı için,manevi doyum için, dini vecibeler ya da çekim yasası için , karşılıksız saf düzgünlük için yap.

Son olarak birkaç değerli noktaya değineceğim;

*İyiliği karşılık beklemeden yapmalıyız yoksa hayal kırıklığı olur.

*iyilik yap fakat yeterliyim diye kendini kanıtlama çabasında olma yoksa kırgınlık olur.

*Kötülük karşısında susma ,bir gün sıra sana da gelir.

*İyi olmak yetmez ,kötülerlerden de uzak durmak gerekir.

“Her türlü berbatlığı yapmaya muktedir iken berbat bir şey yapmamak, işte budur yeterlilik.”

– Andre Gide

“İyilik vaktinde herkes güzeldir. Ancak derin sorunlar vakti geldiğinde anlarsın ki Allahtan diğer dost yoktur.”

– Hz Mevlana

“İyilik, insanlık sanatıdır.”

– Genceli Nizami